Elektrotechnika

System wykrywania i sygnalizacji pożaru
Wykrycie pożaru na długo przed pojawieniem się płomieni ma decydujące znaczenie dla uniknięcia strat materialnych oraz bezpiecznej ewakuacji ludzi.
Można to osiągnąć stosując systemy wczesnego wykrywania pożaru.
Stosowanie urządzeń automatycznej sygnalizacji pożaru, oprócz tego znacznie podnosi poziom bezpieczeństwa w budynku, jest obecnie wymaganiom ustawowym.

Urządzenia takie są wymagane w:

  • budynkach handlowych lub wystawowych jednokondygnacyjnych o powierzchni strefy pożarowej powyżej 5 000 m2
  • budynkach handlowych lub wystawowych wielokondygnacyjnych o powierzchni strefy pożarowej powyżej 2 500 m2
  • teatrach o liczbie miejsc powyżej 300
  • w kinach o liczbie miejsc powyżej 600
  • budynkach gastronomicznych o liczbie miejsc 300
  • salach widowiskowych i sportowych o liczbie miejsc powyżej 1 500
  • szpitalach oraz sanatoriach o liczbie łóżek powyżej 200 w budynku
  • domach pomocy społecznej i ośrodkach rehabilitacji dla osób niepełnosprawnych o liczbie łóżek powyżej 100 w budynku
  • zakładach pracy zatrudniających powyżej 100 osób niepełnosprawnych w budynku
  • budynkach użyteczności publicznej wysokich i wysokościowych
  • budynkach zamieszkania zbiorowego ,w których przewidywany okres pobytu tych samych osób przekracza 3 doby, o liczbie miejsc noclegowych powyżej 200
  • budynkach zamieszkania zbiorowego nie wymienionych powyżej o liczbie miejsc noclegowych powyżej 50
  • archiwach wyznaczonych przez Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych
  • muzeach oraz zabytkowych budowlach, wyznaczonych przez Generalnego Konserwatora Zabytków w uzgodnieniu z Komendantem Głównym Państwowej Straży Pożarnej
  • ośrodkach elektronicznego przetwarzania danych o zasięgu krajowym, wojewódzkim i resortowym
  • centralach telefonicznych o pojemności powyżej 10 000 numerów i centralach telefonicznych tranzytowych o pojemności 5 000 ? 10 000 numerów o znaczeniu miejscowym lub regionalnym
  • garażach podziemnych, w których strefa pożarowa przekracza 1500m2 lub obejmujących więcej niż jedną kondygnacje podziemną
  • stacjach metra i kolei podziemnej
  • dworcach i portach, przeznaczonych do jednoczesnego przebywania powyżej 500 0sób
  • bankach w których strefa pożarowa zawierająca salę operacyjną ma powierzchnię przekraczającą 500 m2
  • bibliotekach, których zbiory w całości lub części tworzą narodowy zasób biblioteczny

Dźwiękowy System Ostrzegawczy

Dźwiękowy system ostrzegawczy, umożliwia rozgłaszanie sygnałów ostrzegawczych i komunikatów głosowych dla potrzeb bezpieczeństwa osób przebywających w budynku, nadawanych automatycznie po otrzymaniu sygnału z systemu sygnalizacji pożarowej, a także przez operatora.

Badania naukowe dowodzą, że ludzie reagują szybko i prawidłowo na jasne i jednoznaczne polecenia głosowe nadawane poprzez dźwiękowy system ostrzegawczy (DSO).

System DSO umożliwia sprawne powiadomienie osób przebywających w zagrożonej strefie o konieczności jej opuszczenia i jest niezwykle istotnym elementem zarządzania ryzykiem w obiekcie.

Rozporządzenie MSWiA wprowadza wymóg stosowania DSO w następujących obiektach:

  • jednokondygnacyjnych, o powierzchni strefy pożarowej powyżej 10 000m2
  • wielokondygnacyjnych, o powierzchni strefy pożarowej powyżej 8 000 m2
  • salach widowiskowych i sportowych o liczbie miejsc powyżej 1 500
  • kinach i teatrach o liczbie miejsc powyżej 600
  • szpitalach i sanatoriach o liczbie łóżek w budynku powyżej 200
  • budynkach użyteczności publicznej wysokich i wysokościowych
  • w budynkach zamieszkania zbiorowego wysokich i wysokościowych
  • w budynkach zamieszkania zbiorowego o liczbie miejsc noclegowych powyżej 200
  • stacjach metra i kolei podziemnej
  • dworcach i portach, przeznaczonych do jednoczesnego przebywania powyżej 500 osób

Okablowanie strukturalne

W obiektach budowlanych oprócz standardowych instalacji elektrycznych mamy do czynienia z instalacjami teletechnicznymi i komputerowymi. Obserwujemy zjawisko integracji systemów telekomunikacyjnych i komputerowych realizowane przez koncepcję infostrady.

Celem strukturalnego okablowania budynków jest dostarczenie uniwersalnego rozwiązania spełniającego wszystkie wymagania potencjalnych użytkowników bez konieczności zmian w okablowaniu.

Okablowanie strukturalne jest to system dedykowany dla budynku, a nie dla określonego systemu informatycznego, dlatego też spełnia ono wymagania dotyczące transmisji sygnałów telefonicznych, komputerowych, sygnalizacyjnych itp.

W sieci okablowania strukturalnego wyróżnia się następujące elementy tworzące strukturę sieci:

  • okablowanie pionowe (wewnątrz budynku) ? kable miedziane lub/i światłowody ułożone zazwyczaj w głównych pionach telekomunikacyjnych budynków, realizujące połączenia pomiędzy punktami rozdzielczymi systemu;
  • punkty rozdzielcze ? miejsca będące węzłami sieci w topologii gwiazdy, służące do konfiguracji połączeń. Punkt zbiegania się okablowania poziomego, pionowego i systemowego. Zazwyczaj gromadzą sprzęt aktywny zarządzający siecią;
  • okablowanie poziome ? część okablowania pomiędzy punktem rozdzielczym, a gniazdem użytkownika.

Instalacja antenowa

Jeszcze kilka lat temu oferta telewizji sprowadzała się do nadawania dwóch programów, zaś instalację
u odbiorcy stanowiła antena zamocowana na balkonie i połączona przewodem z odbiornikiem telewizyjnym.
Od tego czasu liczba programów znacznie wzrosła, rozwinęła się technika przekazu satelitarnego i kablowego.

Prawdziwa rewolucja w tej dziedzinie jest jednak dopiero przed nami.

Dzięki instalacji telewizyjnej możliwe będzie korzystanie z Internetu, prowadzenie rozmów telefonicznych, monitorowanie alarmów, odczytywanie liczników (energii, gazu, wody), dokonywanie zakupów – część tych usług jest już oferowana przez sieci kablowe w Polsce.

Rozwój techniki telewizyjnej i telekomunikacyjnej wymusza szybkie upowszechnienie nowoczesnych instalacji antenowych, tak jak kiedyś rozwój urządzeń elektrycznych wymuszał coraz staranniejsze projektowanie instalacji elektrycznej.
Obowiązujące przepisy Prawa Budowlanego określają konieczność projektowania instalacji telewizyjnych tylko w budynkach wielorodzinnych.
Tymczasem brak takiej instalacji w domku jednorodzinnym znacznie ogranicza możliwości korzystania z najnowszych osiągnięć techniki telewizyjnej. Instalacja taka przede wszystkim powinna mieć możliwość podłączenia zarówno sygnałów telewizji naziemnej, jak i kablowej czy satelitarnej.
Należy wykonać ją tak, aby ewentualna wymiana elementów nie wymagała remontów budowlanych (może to być konieczne w związku z rozwojem techniki cyfrowej i światłowodowej).
Wewnętrzna instalacja powinna być tak zaprojektowana, by w każdym wybranym pomieszczeniu znajdowało się gniazdko umożliwiające odbiór lub nadanie sygnału.

Telewizja dozorowa (CCTV)

Ciągła obecność ochronny fizycznej w obiekcie lub na zagrożonym obszarze jest kosztowna i nie zawsze możliwa. Telewizja przemysłowa jest powszechnie wykorzystywanym i sprawdzonym narzędziem ułatwiającym zapobieganie przestępczości oraz ochronę osób, mienia.
Systemy nadzoru wizyjnego są powszechnie uznawane za efektywną metodę prewencji i wykrywania przestępstw.
Dane statystyczne jednoznacznie potwierdzają skuteczność telewizji przemysłowej, w ograniczeniu rozbojów, kradzieży, czy aktów wandalizmu.
Korzystając z technologii cyfrowej systemy nadzoru wizyjnego (CCTV) dają możliwość wyszukiwania interesującego nagrania bez konieczności żmudnego przeglądania wielu taśm wideo.

Korzyści z zastosowania rozwiązań CCTV opartych na technologii cyfrowej:

  • Niskie koszty konserwacji
  • Nagrywanie w trybie ciągłym
  • Doskonała jakość obrazu
  • Szybki dostęp do zarejestrowanego materiału
  • Szybkie wyszukiwanie i pobieranie wybranych fragmentów nagrań
  • Ułatwione zarządzanie sygnałami alarmowymi
  • Zaawansowane funkcje archiwizacji
  • Równoczesne nagrywanie, odtwarzanie i archiwizowanie
  • Eliminacja taśm magnetycznych
  • Zdalny dostęp do obrazów na żywo oraz archiwalnych poprzez sieci komputerowe

System nadzoru wizyjnego mogą doskonale współpracować z innymi systemami bezpieczeństwa np. reagując na sygnały alarmowe z systemu sygnalizacji włamania i napadu lub systemu przeciw kradzieżowego.